Jeden z największych polskich obrazów prezentowany w zamku Książ w Wałbrzychu (ZDJĘCIA)

Jeden z największych polskich obrazów w Książu. W piątek (8 maja) przypada pierwsza rocznica współpracy pomiędzy Zamkiem Książ w Wałbrzychu i Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Zaowocowała ona otwarciem w 2015 r. wystawy „Metamorfozy Zamku Książ”. Można na niej oglądać 38 obrazów i 2 rzeźby ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Wśród nich jest 10 obrazów z kolekcji Jana Henryka XV von Hochberga i jego żony księżnej Daisy, które jeszcze na początku lat 40. ubiegłego stulecia wisiały na ścianach zamku Książ. W ciągu roku wystawę „Metamorfozy Zamku Książ” obejrzało ponad 247 tys. osób. W ostatnich dniach ekspozycja w sali Konrada została powiększona. Na ścianie komnaty zawisł obraz „Alaryk w Rzymie” autorstwa Wilhelma von Lindenschmita.

Jest to pierwsza od zakończenia II wojny światowej publiczna prezentacja tego dzieła. Przez dziesięciolecia obraz był nawinięty na wałek i leżał w magazynach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. W 2015 r. Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu podjął decyzję o konserwacji obrazu i następnie zaprezentowaniu go w zamku Książ. Prace konserwatorskie trwały od 2 marca do 30 czerwca 2016 r. Przeprowadziła je firma REARTE S.C. „Alaryk w Rzymie” został namalowany przez Wilhelm von Lindenschmit w 1886 r. W 1890 r. artysta przekazał je do zbiorów Górnołużyckiej Hali Pamięci (obecnie Dom Kultury) w Zgorzelcu, skąd w 1956 r. trafiło do zbiorów Muzeum Śląskiego we Wrocławiu.

Wilhelm von Lindenschmit (1829–1895), był absolwentem, a następnie profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, w której kształciło się wielu Polaków, m.in. Jan Matejko, Maksymilian i Aleksander Gierymscy oraz Wojciech Kossak (Kossak był uczniem Lindenschmita).

– Tematem obrazu jest triumfalny pochód Alaryka (ok. 370–410), pierwszego wodza plemion germańskich, który zdobył Rzym. Naruszenie przez niego symbolicznej granicy nietykalności Wiecznego Miasta traktowano jako zapowiedź upadku starożytnego cesarstwa. Alaryk, na karym koniu, wymownym gestem wstrzymuje barbarzyńskie rabunki i eskortuje orszak chrześcijan odnoszących do bazyliki św. Piotra relikwiarze i precjoza liturgiczne. Wizja stworzona przez malarza ma przedstawiać transformację duchową, jaka odbywa się poprzez przeniesienie w przyszłość nowych idei religijnych, które okazały się silniejsze od tracących swą moc bogów kultury antycznej – wyjaśnia Beata Lejman, kuratorka wystawy „Metamorfozy Zamku Książ”.

„Alaryk w Rzymie” Wilhelma von Lindenschmita to jeden z największych w Polsce obrazów sztalugowych o tematyce historycznej (411 x 613 cm). Jeśli chodzi o rozmiary, to miejsca ustępuje tylko czterem obrazom znajdującym się w zbiorach polskich placówek muzealnych. Pod tym względem prym wiedzie „Panorama Racławicka” o rozmiarach 1500 × 11400 cm ze zbiorów muzeum sztuki we Wrocławiu, które jest oddziałem Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Kolejne trzy miejsca zajmują wielkie i to w sensie dosłownym obrazy autorstwa Jana Matejki. Na drugim miejscu jest „Bitwa pod Grunwaldem” ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie o rozmiarach 426 × 987 cm.

Kolejne dwa wielkie obrazy Jana Matejki znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. To „Kościuszko pod Racławicami” o rozmiarach 465 × 897 cm i „Hołd pruski” o rozmiarach 388 × 785 cm. Ciekawostką jest to, że „Alaryk w Rzymie” nie jest największym obrazem, który prezentowano w zamku Książ. Na początku 2010 r. również w sali Konrada prezentowana była „Panorama bitwy pod Grunwaldem” o rozmiarach 508 × 1000 cm. To obraz z 1910 r., ze zbiorów Muzeum Historycznego Miasta Lwowa, autorstwa Zygmunta Rozwadowskiego i Tadeusza Popiela. Obraz został sprowadzony z Ukrainy do Polski przez BWA Zamek Książ w Wałbrzychu dla uczczenia przypadającej w 2010 r. - 600 rocznicy bitwy pod Grunwaldem.