Przepis na naleśniki z Chatki Górzystów pochodzi sprzed wojny od pani Zenderowej. Nowej właścicielce schroniska przyśniła się receptura

Każdy, kto spędza długi weekend lub wakacje w Szklarskiej Porębie, Świeradowie-Zdroju i innych miejscowościach w Górach Izerskich, ma w planach wycieczkę do Chatki Górzystów. Dlaczego? Po pierwsze wiedzie do niej łatwy i bardzo malowniczy szlak wśród drzew. Po drugie w schronisku serwują wyśmienite naleśniki. Znane były już przed II wojną. Teraz ich sława rośnie z roku na rok. Jedzone na polanie przed schroniskiem lub we wnętrzu, pełnym książek i górskich gadżetów, smakują niepowtarzalnie.

Tajemnica tkwi w przepisie i składnikach. Świeże jajka, mleko, dobrej jakości mąka oraz jagody, zbierane w lasach izerskich.
Naleśniki są biszkoptowe, puszyste i bardzo syte. Jedną porcją z pewnością się najecie. Oryginalny przepis jest strzeżony. Pochodzi sprzed wojny od pani Zenderowej, mieszkanki wsi Gross Iser, która istniała przed II wojną światową na Hali Izerskiej. Przepis zniknął, tak jak domy z Hali Izerskiej.

Potrawę próbowała odtworzyć Wiesława Polańska, która wraz z mężem kupiła w 1991 budynek po szkole i wraz z mężem otworzyła schronisko Chatka Górzystów.

Pani Wiesława wspomina, że kiedy nadzieja na odnalezienie przepisu została porzucona, do schroniska zawitali krewni siostrzeńca pani Zenderowej - Paula Hirta, który po wojnie został zastrzelony i pochowany na łące obok schroniska. Państwo Polańscy razem ze znajomymi odszukali miejsce, gdzie pochowano pana Hirta i postawili tam krzyż oraz pamiątkową tablicę.

Co z tym mają wspólnego naleśniki? Zaraz potem pani Wiesławie przyśnił się przepis. Rano wstała i usmażyła naleśniki. Serwuje je do dzisiaj. Potrawa stała się legendarna.

W Chatce Górzystów ruch panuje o każdej porze roku. Odwiedzają ja rowerzyści i piechurzy, a zimą biegacze narciarscy. W weekendy trzeba stać po naleśniki z jagodami w długiej kolejce. Na FB Chatki Górzystów możemy przeczytać, że przygotowują do nich co roku 3 tony jagód.

O luksusowym wypoczynku w Górach Izerskich dowiesz się tutaj więcej

W schronisku zjecie także pierogi, zapiekanki i inne potrawy. Ale prawie każdy zamawia naleśniki z jagodami.

Zobacz, jak dojść do schroniska

Prąd pojawia się od wielkiego święta lub wcale (co dużo osób traktuje jako plus), jako oświetlenie służą świeczki lub latarki, a w piecach trzeba palić samemu. Ceny noclegów są niskie, a atmosfera, jaka tutaj panuje wynagradza wszystkie niewygody.

-opisują właściciele.

W schronisku jest 40 miejsc. Pokoje są 6 -, 7-, 12 -osobowe. Cena za noc 30 zł/osoby. Jednorazowa opłata za pościel - 10 zł/os. Są łazienki i ciepła woda. Chatka czynna jest cały rok. Warto wcześniej zaklepać sobie miejsce, gdyż czasami naprawdę jest ciasno. Jest też kominek i miejsce na ognisko - można posiedzieć z gitarą i przyjaciółmi, kuchnia turystyczna i oczywiście słynne naleśniki.

Początki osady Gross Izer sięgają 1630 roku. Wioska na początku była niemal odcięta od świata. Żyło się tu bardzo trudno ze względu na surowy klimat i bagnistą okolicę. W latach 30. XX wieku w Gross Iser były 43 domy, trzy gospody, dwa schroniska, kawiarnia, leśniczówka, straż pożarna, domek myśliwski oraz stara i nowa szkoła. Po wojnie mieszkańców wysiedlono, a rozkradane domostwa, zaczęły popadać w ruinę. Uratował się tylko budynek nowej szkoły, wybudowanej w 1938 roku i w nim mieści się schronisko Chatka Górzystów.

O nowych atrakcjach w Górach Izerskich przeczytasz tutaj

Na piechotę do schroniska dojdziemy trzema szlakami:

• czerwonym z Polany Jakuszyckiej przez schronisko Orle na Halę Izerską
• żółtym przez Rozdroże Pod Kopą do Rozdroża Izerskiego,
• niebieskim ze Świeradowa przez Polanę Izerską.

Na Polanę Jakuszycką można dojechać samochodem ze Szklarskiej Poręby lub pociągiem Kolei Dolnośląskich.