Śnieżka - nie uciekniesz od królowej

Nie ma chyba słowa przesady w twierdzeniu, że karkonoska Śnieżka należy do największych osobliwości polskiego krajobrazu i jest w nim jednym z ciekawszych fenomenów. O jej swoistej wyjątkowości zaświadcza wstępna informacja przewodnikowa, iż jest ona najwyższym szczytem Karkonoszy (1602 m) i całych Sudetów, że nad wysokość Równi i Czarnego Grzbietu wznosi się na 200 metrów, zaś nad Kocioł Łomniczki - 500 m, gdy nad Karpaczem (Biały Jar) wyniesiona jest o metrów niemal tysiąc, że "w pasie równoleżnikowym 50-51° jest Śnieżka najwyższym wzniesieniem od Ałtaju w Azji po Góry Skaliste w Kanadzie, w pasie zaś 16 południka - najwyższą kulminacją od Schneebergu (2075 m) w Styryjskich Alpach po Sulitjelmę w Szwecji (1914 m)".

Baza noclegowa każdego turysty: Campingi i pola namiotowe, pensjonaty, schroniska

Śnieżka jest jednym z najbardziej wietrznych miejsc w całej Europie i zdarza się, że wiatry o prędkości do 40 m/sek. wieją tu przez kilka dni, zaś ich największa szybkość na szczycie osiąga 60 m/sek. Dodajmy do tego, że średnia liczba dni pochmurnych wynosi na Śnieżce około 190, dni zaś mglistych rocznie przypada niemal trzysta (ponoć w rekordowym roku 1941 było na Śnieżce 326 dni mglistych (wszystkie dane za: T. Steć, "Sudety Zachodnie", cz. l, Warszawa 1965).

Ale przy tym wszystkim jest Śnieżka szczytem łatwo dostępnym, zwłaszcza obecnie, gdy podejście na górę skrócić sobie można znacznie korzystając z wyciągów krzesełkowych z obu jej stron (polskiej i czeskiej). Wierzchołek Śnieżki jest dosyć masywną piramidą o trzech bokach. A jednak przy tej masywności jest to góra osobliwie piękna, o bardzo harmonijnej i pełnej jakiejś płynnej lekkości architektonice. W krajobrazie Karkonoszy widzianych od strony północno-wschodniej jest Śnieżka najsilniejszym, najmocniej wyróżniającym się akcentem, jakby bezwiednie ściągającym wzrok - jakby obdarzonym jakąś magnetyczną siłą.

A w taki sposób Śnieżka na ludzi działała zawsze - ilekroć się do tych gór zbliżali, tylekroć wzrok biegł w jej stronę, ilekroć zaś się od gór oddalali, tylekroć odwracali głowy, chcąc jeszcze przedłużyć chwilę widzenia. Gdy w roku 1784 Stanisław Poniatowski jechał do Hirschbergu, zwrócił uwagę, że z gór tych, zwanych Riesengebirge, widać po drodze "najwyższą, zwaną Schneekoppe, z której powiadają, że Wrocław i Pragę widno". Kiedy zaś Izabela Czartoryska w roku 1816 od gór odjeżdżała, zapisała: "serca mieliśmy ściśnięte, a oczy - jak długo się dało - utkwione w Śnieżkę".

Śnieżka jest najlepiej widoczną górą w całej okolicy (pod warunkiem, że nie jest we mgle). Na szczycie znajdują się charakterystyczne "latające talerze", czyli obserwatorium meteorologiczne, restauracja i hotel. Oprócz tego na szczycie, który jest całkiem płaski i zajmuje sporą powierzchnię, jest kaplica Św. Wawrzyńca, czeskie schronisko, czeski kiosk pocztowy.

Wycieczki na Śnieżkę:
- z Karpacza Biały Jar, doliną Łomniczki - szlak czerwony, ok. 3 godz.;
- z Karpacza Biały Jar, przez Karpacz Górny (Bierutowice), schronisko Samotnia, Równię pod Śnieżką - szlak niebieski+czerowny, ok. 4 godz.;
- z Karpacza Biały Jar, wyciągiem na Kopę - 10 min (do wyciągu) + 20 min wyciągiem + ok. 45 min (od górnej stacji wyciągu) - szlak czarny + czerwony;
- z Karpacza Biały Jar, Śląska Drogą, przez Kopę - szlak żółty, czarny, czerwony - ok. 4 godz.;
- z Kowar, przez Przełęcz Okraj - szlak zielony, żółty, czerwony - ok. 5 godz.;
- z Peca pod Snezkou (Czechy) - wyciągiem krzesełkowym na sam szczyt.

W artykule wykorzystano fragment książeczki Jacka Kolbuszewskiego pt. "Z dziejów Śnieżki w Karkonoszach"(Wyd. Kraj, 1990).

Poczytaj o skarbach Sudetów w naszym PRZEWODNIKU SUDECKIM

Zobacz też:

Śnieżka - krótki poradnik dla początkujących