W cieniu słynnych zdrojów: Cieplic, Lądka, Kudowy, Świeradowa, Dusznik działają mniejsze kurorty. Co oferują kuracjuszom?

Na Dolnym Śląsku jest 11 uzdrowisk. Mają ustaloną renomę. Przed wiekami zachwycały towarzyską elitę Europy. Tutaj szukali ukojenia m.in. Johann Wolfgang Goethe, car Rosji Aleksander I, Fryderyk Chopin, czy Winston Churchill. Do zdroju przejeżdżały królowa Marysieńka i inne koronowane głowy, bywali tu poeci, arystokraci i podróżnicy. Sława dolnośląskich kurortów przetrwała do dzisiaj. Najbardziej znane są:

• Cieplice-Zdrój
• Szczawno-Zdrój
• Kudowa-Zdrój
• Duszniki-Zdrój
• Polanica-Zdrój
• Lądek-Zdrój
• Świeradów-Zdrój

Kuracjusze cenią znakomitą bazę leczniczą, wody mineralne, piękne parki i okolice.

Poza tymi znanymi uzdrowiskami są też mniejsze kurorty, które warto odwiedzić.

Wieś położona między Niemczą a Ząbkowicami Śląskimi, w pobliżu źródeł Ślęzy, nabrała znaczenia, gdy w 1802 roku odkryto źródła wody mineralnej: żelazistej i siarczkowej. Ich charakterystyczny zapach sprawia, że często pada określenie "śmierdzące wody". Na pewno nie pachną zbyt ładnie, za to są bardzo skuteczne w leczeniu różnych dolegliwości.

Pierwszy dom zdrojowy wybudowała w Przerzeczynie-Zdroju (Bad Dirsdorf) rodzina von Pfeil. Uzdrowisko rozwijało się spokojnie, nieco na uboczu i tak pozostało w zasadzie do dzisiaj. To najmniejsze polskie uzdrowisko.

Przerzeczyn jako jedyne polskie uzdrowisko został wystawiony w 2009 roku na sprzedaż. Pierwsza prywatyzacja nie przebiegła dobrze. Kolejne podejście daje podstawy do optymizmu. Uzdrowisko jest w prywatnych rękach. O planach jego rewitalizacji przeczytacie TUTAJ

Przerzeczyn to idealne miejsce dla osób ceniących ciszę i spokój w kameralnym otoczeniu z dala od wielkomiejskiego zgiełku - można przeczytać w opisach.

Jest jednym z niewielu uzdrowisk, gdzie w leczeniu stosuje się wodę radoczynną, czyli zawierającą niewielkie ilości radonu, nietrwałego pierwiastka promieniotwórczego. Emitowane przez radon promieniowanie wywołuje w organizmie szereg korzystnych dla zdrowia procesów, działających leczniczo między innymi w schorzeniach reumatycznych.

Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu:

• schorzeń narządu ruchu
• schorzeń reumatycznych
• schorzeń pourazowych
• osteoporozy
• wody mineralne, zawierające siarczki wapniowe i magnezowe z radoczynnym gazem, poprawiają krążenie krwi, przyspieszają metabolizm, wyrównują ciśnienie tętnicze i... wzmacniają potencję.

Zobacz jak dojechać do Przerzeczyna -Zdroju

Kilka kilometrów od malowniczej i bogatej w zabytki Bystrzycy Kłodzkiej, w dolinie rzeki Nysa Kłodzka skryła się wieś z cennymi wodami mineralnymi. Historia uzdrowiska w Długopolu-Zdrój (Bad Langenau) sięga XVI wieku, kiedy działała tam kopalnia „Gab Gottes”, w której wydobywano ałun. Po wojnie 30-letniej przestała funkcjonować, a w wyrobisku zaczęła zbierać się woda o kwaskowatym smaku. Miejscowa ludność wykorzystywała ją do kąpieli i picia. Dopiero w XIX wieku zaczęto korzystać powszechnie z wód do różnych kuracji.

Prawdziwy rozkwit uzdrowisko przeżyło na początku XX wieku pod rządami wrocławskiego dr Juliusa Hancke (Juliusza Hanke). Powstają kolejne sanatoria i pensjonaty, kryta hala spacerowa, rozbudowany zostaje park zdrojowy i rozpoczynają się zabiegi borowinowe. W czasie II wojny światowej uzdrowisko zamieniono na szpital wojskowy. Po wojnie kariera uzdrowiskowa wioski toczyła się skromnie, ale systematycznie. W 1966 roku powstał jeden zespół administracyjno-organizacyjny Uzdrowisko Lądek-Zdrój Długopole-Zdrój.

Długopole-Zdrój ma trzy źródła wody mineralnej: Renata, Kazimierz i Emilia. Wyróżniają się one przyjemnym smakiem, orzeźwiają i pobudzają trawienie. Wody mineralne wykorzystywane są do kuracji pitnej i kąpieli mineralnych.

W uzdrowisku Długopole-Zdrój leczy się między innymi:

• choroby ortopedyczno-urazowe,
• choroby naczyń obwodowych,
• choroby układu trawienia,
• choroby reumatologiczne,
• cukrzycę,
• choroby krwi i układu krwiotwórczego
• można tu skorzystać z rzadko stosowanych w Europie suchych kąpieli kwasowęglowych.
• Leczeni są tu chorzy po wirusowym zapaleniu wątroby.
• Łagodny klimat sprzyja astmatykom

Kuracjusze mogą korzystać także z uroku parku zdrojowego i ścieżek zdrowia. Miejscowość może być punktem wypadowym na podróże i zwiedzanie Kotliny Kłodzkiej (Bystrzyca, Lądek, Duszniki, Międzygórze, Jaskinia Niedźwiedzia, etc.) i wędrówki po Sudetach.

Jak dojechać do Długopola-Zdrój, zobacz tutaj

Uzdrowiskowa historia Czerniawy-Zdroju wiąże się z wodą mineralną z radonem, której właściwości, jako magiczne, znane były już w XII wieku. Pierwsi kuracjusze do uzdrowiska zawitali w 1826 roku. Czterdzieści lat później wybudowano tu dom zdrojowy i na kuracje do "klinik młodości" przyjeżdżali ludzie ze wszystkich stron kraju.

Do 1973 roku Czerniawa-Zdrój była najmniejszym uzdrowiskiem w Sudetach. Potem została administracyjnie i uzdrowiskowo połączona ze Świeradowem-Zdrojem i jest teraz jego dzielnicą.

Przeczytaj, jak Czerniawa-Zdrój wychodzi z cienia większego sąsiada

Klimat uzdrowiska kształtuje się pod wpływem bogatych drzewostanów świerkowych, łagodzących wahania temperatury powietrza. Stoki górskie chronią uzdrowisko przed wiatrami północnymi, a dzięki wysokiemu położeniu klimat ma tu oddziaływanie lekko hartujące. Zimy są tu łagodne, a lato chłodne. Ten szczególny mikroklimat, wzbogacony dużą ilością ozonu tworzy bardzo dobre warunki do leczenia uzdrowiskowego dla dzieci oraz wypoczynku dla dorosłych

• Woda radonowa jest niezastąpiona w leczeniu miażdżycy tętnic obwodowych i zakrzepowego zapalenia naczyń.
• Kąpiele radonowe stosuje się też w rehabilitacji schorzeń pourazowych i reumatycznych narządu ruchu
• Uzdrowisko specjalizuje się w leczeniu chorób układu oddechowego, głównie u dzieci.

Sprawdź, jak tu dojechać

Uzdrowisko położone pomiędzy Górami Sowimi, a Pogórzem Wałbrzyskim zyskało sławę w XVII wieku, kiedy to naturalnie wypływającą wodę ze źródła uznano za leczniczą. W XVII wieku w Jedlinie eksploatowano siedem źródeł leczniczych. Przez kolejne lata uzdrowisko było modernizowane i rozbudowywane.

Przed II wojną światową Jedlina-Zdrój tętniła życiem uzdrowiskowym i kulturalnym. Jednak kilka lat po zakończeniu II wojny światowej, zniknęły źródła mineralne spowodowane eksploatacją kopalń węgla w obrębie wałbrzyskim. Jedlina-Zdrój próbowała walczyć i kusiła kuracjuszy walorami klimatycznymi i krajobrazowymi. To nie wystarczyło. Utraciła status uzdrowiska. Odzyskała go dopiero w 1962 roku, kiedy została włączona do zespołu uzdrowisk w Szczawnie-Zdroju. Wyremontowano budynki sanatoryjne, wyposażono je w nowoczesną aparaturę. Wodę do zabiegów zaczęto dowozić z uzdrowiska w Szczawnie-Zdroju.

Malownicze krajobrazy, górski klimat, cisza i spokój, trasy turystyczne do wycieczek pieszych i rowerowych stwarzają doskonałe warunki do rekreacji i wypoczynku, również w zimie kiedy organizowane są wspaniałe kuligi - czytamy w opisie uzdrowiska

Główne wskazania lecznicze to schorzenia:

• układu oddechowego,
• układu pokarmowego,
• układu moczowego,
• układu narządu ruchu,
• układu nerwowego,

Jak dojechać do Jedliny-Zdroju, zobacz tutaj