Uruchomienie w obecnym Wałbrzychu, a wówczas niemieckim Waldenburgu komunikacji miejskiej opartej o tramwaje elektryczne było inwestycją, która zapewniła miastu dynamiczny rozwój i przyczyniła się do jego obecnego kształtu.
Przede wszystkim, by tramwaje mogły wyjechać na ulice, a właściwie ubite drogi, bo większość torowisk ułożona była wówczas na drogach gruntowych, a dużo mniejsza ich część wkomponowana była w bruk, trzeba było najpierw zbudować elektrownię. Została wzniesiona pomiędzy obecnymi ulicami Wysockiego i Sikorskiego. Do czasów współczesnych przetrwał po niej m.in. duży obiekt zaadaptowana obecnie na internat i halę sportową im. Wałbrzyskich Mistrzów.
Elektrownia dostarczała prąd nie tylko do zasilania trakcji tramwajowej, również latarni ulicznych, zakładów przemysłowych, instytucji i mieszkań prywatnych. Kiedy odbywał się kurs pierwszego tramwaju, obecny Wałbrzych zamknięty był w granicach obecnego Śródmieścia. Pojazdy szynowe łączyły go z niezależnymi wówczas administracyjnie jednostkami. Zostały one później do Waldenburga przyłączone w okresie międzywojennym (Stary Zdrój niem. Altwasser) i na początku lat 50. już do Wałbrzycha (Biały Kamień, Sobięcin, czy Podgórze), stając się dzielnicami miasta.
Dziwne wpisy Jacka Protasiewicz. Wojewoda traci stanowisko
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
