Wieczór wróżb i czarów. Dawniej czarownice z Kalisza źle kończyły…

Swego czasu w Kaliszu nie brakowało czarownic, a raczej podejrzewanych o czary kobiet.

- Pierwszy kaliski proces o czary miał miejsce już w 1580 r. Oskarżoną była wędrowna złodziejka Barbara z Radomia, córka Gawła Lemona, którą zmuszono do przyznania się do uprawiania czarnej magii, a następnie skazano na spalenie - opowiadał w audycji Radia Centrum, Piotr Sobolewski.

O czary posądzono również Elżbietę z Tyńca, Małgorzatę z Chmielnika oraz znachorkę miejską, oskarżoną o żegnanie piwa Apolonię Porwitową. Kobiety zostały jednak uniewinnione. Tyle szczęścia nie miały Dorota z Siedlikowa i Regina ze Stawiszyna, którą oskarżono o psucie piwa i bydła. Torturowana kobieta przyznała się i skończyła na stosie.

Ostatni proces o czary w Kaliszu odbył się w 1750 r. Oskarżoną, torturowaną i w końcu spaloną na stosie była pochodząca ze Śląska Magdalena Klauzyn.

Podejrzenie czarów było przyczyną tragicznego losu 14 kobiet w pobliskim Doruchowie w 1775 roku.

-  Żonie dziedzica Stokowskiego włosy zaczynają się skręcać w kołtun a palec trapi wielki ból. Podejrzenie pada na 14 miejscowych kobiet, które oskarżono się o czary i konszachty z diabłem. Ponoć cioty (tak mówiono na czarownice) spotykały się co wtorek i czwartek przy Łysej Górze, jak do tej pory nazywa się kamień na krańcu Doruchowa - mówi Piotr Sobolewski.

Za karę z kamiennego mostu na powrozie po kolei spuszczano kobiety do wody. Ich szerokie spódnice ratowały je przed tonięciem. Kobiety poddano później torturom. Trzy z nich nie przeżyły. Pozostałe zostały spalone na stosie.