"Czerwone maki" w kinach. Wśród bohaterów filmu o legendarnej bitwie o Monte Cassino Edmund Wilkosz. Pochodził z Oświęcimia. Zdjęcia

Kliknij w przycisk "zobacz galerię" i przesuwaj zdjęcia w prawo - naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE

Postać Edmunda Wilkosza znana jest harcerzom w Oświęcimiu. Jest patronem oświęcimskiego hufca ZHP. Pamiętają o nim jako jednym z absolwentów w Liceum Ogólnokształcącym im. ks. Stanisława Konarskiego. Ma w Oświęcimiu także swoją ulicę.

Do jego wojennych losów i bohaterskiego udziału w legendarnej bitwie o Monte Cassino nawiązali autorzy filmy "Czerwone maki" w reżyserii Krzysztofa Łukaszewicza. W postać podporucznika Wilkosza wcielił się Mateusz Banasiuk.

Nie dziwi, że twórcy filmu wybrali Edmunda Wilkosza na jednego z bohaterów, chociaż jego wcześniejsze losy były mniej znane. Cały jego życiorys jednak układa się w szlak, który prowadzi pod Monte Cassino.

Urodził się 30 listopada 1912 roku w Oświęcimiu. Miał pięcioro rodzeństwa – czterech braci i siostrę. Mieszkał w pobliskich Babicach. Uczył się w Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym im. ks. Stanisława Konarskiego w Oświęcimiu (dzisiaj to wspomniane LO). Po maturze studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu studiów został urzędnikiem administracji państwowej w Starostwie Powiatowym w Stryju (obecnie leży na terenie Ukrainy).

W oświęcimskim hufcu podkreślają, że wielką pasją Edmunda Wilkosza było harcerstwo. Do Związku Harcerstwa Polskiego wstąpił w lutym 1929 roku. Cztery lata później został mianowany hufcowym Hufca Męskiego w Oświęcimiu. Pełnił tę funkcję do 1938 roku do przenosin do Stryja, gdzie podjął pracę.

- Nie zrezygnował jednak z działalności harcerskiej i objął funkcję hufcowego tamtejszego hufca. To tam zastał go wybuch II wojny światowej - zwracają uwagę następcy Edmunda Wilkosza w oświęcimskim hufcu.

Historyk dr Adam Cyra przypomina, że krótko przed wybuchem II wojny światowej Edmund Wilkosz ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty.

- We wrześniu 1939 roku ze Stryja przedostał się do Rumunii, a następnie przez Węgry, Grecję i Turcję do Palestyny, wstępując tam do tworzonej Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. W 1941 roku bierze udział w walkach pod Tobrukiem, za które zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych - przypomina dr Adam Cyra.

Na początku 1944 roku jako oficer II Korpusu Polskiego został przetransportowany do Włoch. Tutaj rozpoczął się ostatni rozdział jego losów związany z odbiciem z rąk Niemców Monte Cassino ważnego dla losów dalszej ofensywy aliantów we Włoszech.

- W trakcie walk o Monte Cassino 14 maja został ciężko ranny. Zmarł cztery dni później, 18 maja 1944, gdy polscy żołnierze zatknęli biało-czerwoną flagę na murach klasztoru na Monte Cassino - podkreśla Adam Cyra.

Edmund Wilkosz jest pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym na Monte Cassino wśród 1072 poległych w tej bitwie polskich żołnierzy.