Opactwo pocysterskie w Krzeszowie przed wojną! Zobaczcie stare zdjęcia (także wnętrz) Europejskiej Perły Baroku!

Opactwo pocysterskie w Krzeszowie nazywane Europejską Perłą Baroku, zachwyca od setek lat. Kompleks świątyń znany jest nie tylko na Dolnym Śląsku. Krzeszów, niewielką miejscowości w powiecie kamiennogórskim odwiedzają zatem tysiące pielgrzymów i turystów.
Podziwiają bazylikę p.w. Wniebowzięcia NMP, kościół p.w. św. Józefa, Mauzoleum Piastów Świdnicko-Jaworskich, kapliczki Kalwarii Krzeszowskiej i inne wspaniałe miejsca.
Skarbem tego głównego sanktuarium Diecezji Legnickiej jest ikona Matki Bożej Łaskawej. Pochodzi z XIII wieku i jest najstarszym wizerunkiem maryjnym w Polsce.

Opactwo w Krzeszowie swoje początki bierze w XIII wieku, kiedy to, dokładnie w 1249 roku, Anna Przemyślidka, wdowa po Henryku II Pobożnym, sprowadziła tu z Czech benedyktynów. Czterdzieści lat później dobra klasztorne kupił Bolko I Surowy, książę świdnicko-jaworski, i w sierpniu 1292 roku sprowadził do Krzeszowa bardziej zaradnych cystersów. Prawdopodobnie pierwsze wznoszone przez nich budynki, w tym kościół opacki pw. św. Jana Chrzciciela były drewniane. Murowane powstały później.
Z czasem Piastowie śląscy stracili tu jednak władzę na rzecz władców Czech. Opactwo przez następne lata kilkakrotnie mocno ucierpiało. Między innymi w 1426 roku najechali je husyci (wymordowali 70 zakonników). Udało się wtedy ukryć cudowny obraz Matki Bożej Łaskawej i został on odnaleziony dopiero po blisko 200 latach.
Natomiast podczas wojny trzydziestoletniej Szwedzi podpalili klasztor i m.in. zniszczyli średniowieczne archiwum.
Rozkwit opactwa miał miejsce dopiero w XVII i XVIII wieku. Kolejni opaci: Bernard Rosa, Dominik Geyerm, Innocenty Fritsch i Benedykt II Seidel okazali się znakomitymi gospodarzami. Powstała wtedy m.in.: droga krzyżowa - Kalwaria Krzeszowska, wybudowano wspaniały kościół (obecnie bazylikę) pw. Wniebowzięcia NMP, nazywany teraz Europejską Perłą Baroku, wzniesiono też obok kościół p.w. św. Józefa i Mauzoleum Piastów Świdnicko-Jaworskich.
Z panowaniem w kraju Królestwa Prus nadeszły jednak dla opactwa gorsze czasy. W 1810 roku Fryderyk Wilhelm III skasował klasztor. Między innymi wtedy wspaniały księgozbiór z Krzeszowa wywieziono do biblioteki uniwersyteckiej we Wrocławiu, zerwano też miedziany dach Mauzoleum Piastów.
Zakonnicy powrócili do Krzeszowa w XX wieku. W czasie II wojny światowej, w 1941 roku zorganizowano tu obóz przejściowy dla Żydów. Po wojnie, w 1946 roku, miejsce niemieckich benedyktynów zajęły benedyktynki ze Lwowa.
W latach 1970 – 2006 w krzeszowskim sanktuarium ponownie posługiwali cystersi. W tym czasie, w 1992 roku Krzeszów stał się częścią nowo powstałej Diecezji Legnickiej, a sześć lat później św. Jan Paweł II podniósł kościół pw. Wniebowzięcia NMP do rangi bazyliki mniejszej.

Zobaczcie jak świątynie w Krzeszowie wyglądały dawno temu, nawet wiele lat przed II wojną światową!